Het is de hoogste tijd dat we onze uitdrukkingen goed verstaan doormiddel van de echte betekenissen van namen goed te krijgen en niet zomaar alles klakkeloos overnemen van anderen die het ook zomaar klakkeloos overnamen van anderen die het ook op hun beurt zo hebben gedaan. Een leugen verteld een miljoen maal over, is nog steeds vals terwijl een waarheid maar ééns vertelt, is voor alle tijden de waarheid. De kerken, de media, de leerstoelen, de regeringen zijn allemaal onderdelen van de instelling dat het geheim in stand houden door valse inlichtingen. Dit is zo gemakkelijk te doen door valse herkenningstekens (identificatie), en dat is zo simpel om te doen door namen op een valse wijze te verklaren. De lezer kan mij hier ook van beschuldigen maar ik zet voor de lezer bewijsstukken die onbetwistbaar zijn. Voor mijn werk is er geen geld steun of geschonken begroting uitgereikt door één of andere instelling, het is makkelijker voor mij om niets te doen, dan maanden lang aan een tekstverwerker te klikken en jaren lang in boeken en museums te snuffelen zonder vergoeding; nee dit kost alleen maar geld. Maar de Bijbel zegt dat de waarheid ons vrij stelt, ons volk als een geheel. Zonder dat ze het beseffen of niet, zijn ze aan een geestelijke ketting geslagen met echt nadelige gevolgen. Bekijk zelf maar wat ik U voorschotelt of het waar is of niet.
Dusver heb ik verklaard dat de Hebreeuwen een onderdeel waren van het Keltische volk en dat ze niet Joden waren. Ook, dat het ‘Joods zijn’ een geloofs zaak is. Welnu, laten we dan zien waar het woord Jood vandaan komt. ‘Jood’ is een Nederlandse verbastering van het Hebreeuws woord ‘Yèhuwdiy’ van ‘Yehuwdah’ dat beter vertaald is als Juda, dus ver-Nederlands als, ‘Jooda’ één der zonen van Jakob. Om die reden alleen al is het etnisch onmogelijk, en een valse woordafleiding, om te zeggen dat de andere elf broeders van Juda, zijn afstammelingen zijn. Zoiets kan gewoon niet en het is te belachelijk om zoiets te geloven en toch word het gedaan. Maar de deskundigen maken het nog gekker, ze zeggen dat Judas vader Jakob, zijn afstammeling is, en ook zijn Opa, Isaäk, en zijn overgrootvader, Abraham. Doch ze maken het nog bonter en trekken hun waanzin helemaal terug naar Sem, Noach en ja, zelfs Adam. Om te beweren dat al deze mensen Yehuwdiy, Judeeërs, Jood-a’s of Joden zijn is dus uiterst dwaasheid. Alleen Juda, de man, en zijn afstammelingen kunnen als Judeeërs worden beschouwd. Toch beweren alle kerken, scholen, de media en zelfs sommige woordenboeken dat al deze mensen Joods, dus dat ze nakomelingen van Juda zijn.
Maar op zich zelf houd de naam Juda nog steeds niet de betekenis van ‘Jood’ in, d.w.z.., in een geloofs zin. Als een bijbetekenis kwam dat veel, veel later.
Nadat de twaalf stammen zich hadden bevestigd in hun Midden Oosten land dat de benaming, Israël kreeg, begonnen een reeks burger oorlogen rondom 1400 v.Chr.. De uitkomst van deze binnenlandse twisten was dat er een scheiding ontstond waarbij het land in tweeën splitste. De noordelijke helft werd het Huis (of Koninkrijk, of Volk) van Israël genoemd. De zuidelijke helft werd het Huis van Juda genoemd. Het zuidelijke koninkrijk koos de naam Juda omdat de tempel van Jeruzalem zich in het stamgebied van Juda bevond. Vanaf die tijd kreeg de naam Juda een tweede betekenis, een aardrijkskundige betekenis. Nog steeds was het niet een geloofs opvatting en geen enkele Israëliet buiten het Juda gebied kon men dus als Jood-a (Juda) verklaren en zeer zeker niet al die voorvaders die voor Juda kwamen.
De Bijbel vertelt ons dat God het zat was met de wettenloosheid der Israëlitische Kelten. Het toppunt was al dat samen vechten, broeder tegen broeder. God waarschuwde zijn volk dat als ze zich niet bekeerden en zijn wet gehoorzaamden, dat hij het volk zou straffen. De straf kwam in de vorm van de Assyriërs die het land vele malen binnen vielen vanaf 730 v.Chr. Het strafmaatregel was bepaald niet mis. Hele gezinnen werden hun huis uitgezet en het land uit verdreven tot dat de gehele bevolking, op enkele steden na, volledig ontruimt waren. Het was een zaak van etnische zuivering. De Assyriërs wilden niet dat hun deelstaten vol hopeloze Israëlieten zaten want dat zou lastig wezen voor het onderhoud van deze streken Wat hun gewone houding was met volken die ze verdreven, word al te vaak niet op ingegaan maar het is uiterst belangrijk en daar komen we nog op terug.
Sommige groepen beweren dat de Assyriërs alleen de tien stammen van het noordelijke koninkrijk afvoerde maar dat is niet het geval. De Assyriërs namen de gehele bevolking van beide koninkrijken, op Jeruzalem en een paar andere steden na. Dit wordt uitgelegd in 2 Koningen hoofdstuk 18. Daarop hadden de Assyriërs de twee konikrijken opnieuw bevolkt maar met mensen vanuit hun deelstaten, niet-Israëlieten dus. In het voormalige zuidelijke koninkrijk waren er Israëlieten die overgebleven waren, maar dan alleen in sommige goed verdedigde steden zoals Jeruzalem. Het merendeel van dit overblijfsel was van de Juda stam. Vergeet niet dat deze mensen Keltisch waren en hun geloof was niet Talmoedisch, dus waren ze geen Joden zoals we nu de Joden kennen. Ze waren wel Israëlieten maar van de stam Juda of we kunnen zeggen Jooda.
Op den duur gaven de steden zich over aan de nieuwe macht houders en Jeruzalem werd de streek hoofdstad van de nieuwe Assyrische deelstaat die van af die tijd bestond uit de twee voormalige Israëlitische koninkrijken Deze deelstaat werd herdoopt as het Land van Judea. Maar deze deelstaat was niet meer te vergelijken met de voormalige koninkrijken want de oorspronkelijke bevolking was bijna volledig vervangen door buitenlanders die de cultuur volop veranderde, meer naar de wens van de nieuwe overheersers. Deze staat was nu onderdeel van een multiculturele wereld macht. De vermengde volken in deze deelstaat werden genoemd naar de aardrijkskundige benaming van het staatje, en werden bekend als Judeeërs oftewel, bewoners van Judea. Deze mensen waren dus NIET Juda’s nakomelingen laat staan
Israëlieten, alleen de overgebleven Hebreeuwse Kelten van Jeruzalem, en een paar steden, waren de echte Judeeërs, oftewel, Juda’s volk. Alhoewel, beide volks groepen worden Joden genoemd in vrijwel al de huidige Bijbels. Dit is vanzelfsprekend zeer verwarrend voor vele mensen die niet het geschrift voorzichtig lezen met een goed begrip van geschiedenis. Alleen een goede, oplettende lezer snapt de vertaling.
Dit brengt ons dan tot een ander groot misverstand. We horen als maar dat Jezus een Jood is. Ik heb dus aangetoond dat de Israëlieten niet ‘flauwekul Joden’ zijn in de moderne zin, d.w.z. volgers van de flauwekul die uitvloeit van de Talmoed, de Joodse Thora… en dit is beslist niet het Oude Testament. Thora betekent, ‘Wet’ maar het woord ‘Wet’ verklapt niet welke wet. De verkeers wet, b.v., is dus de ‘Verkeers Thora’. Wij in het westen hebben geen verstand van het Jodendom dat hebben wij nooit gehad. Wij denken dat wanneer een ‘flauwekul Jood’ het woord Thora zegt, dat hij het Oude Testament bedoelt, maar dat is niet zo, dat is niets anders dan een opzettelijk misverstand gekweekt door onze onbekendheid. Uiteraard zijn er ras-Israëlieten die ‘flauwekul-Joden’ zijn zoals er Denen zijn die Katholiek zijn, maar zoiets is meer de uitzondering dan de regel. Pas met verstand van deze achtergrond kunnen wij werkelijk achterhalen of Koning Jezus een ‘flauwekul-Jood’ was of niet.
Laat ik U even een paar uittreksels geven van de flauwekul Joodse Thora, de ‘Talmoed’. Volgens het Van Dale woordenboek, de zevende druk, is de Talmoed een ‘knus’ O.T. wetboek, “naam van het boek waarin alle aanvullingen van het O.T. begrepen zijn, die het maatschappelijk, burgerlijke en godsdienstige leven der Israëlieten regelen”. Is dat niet schattig van de Van Dale?
Ik ben in bezit van een Talmoed en is gedrukt in 1987 door de Soncino Press Ltd ISBN 0-90068988-9 (Hebrew-English Edition of the Babylonian Talmud) vertaalt onder toezicht van Rabbi Dr I Epstein. In het boekdeel, ‘Sanhedrin’ (dat niet in het OT bestaat) wordt de Here Jezus, Balaam de Lamme genoemd die het volk verleide en dat hij seks had met beesten, “…denotes that he commited bestiality” bladzijde 105a, en dat Jezus z’n misdaad was dat hij een bedrieger was, “he acted as an inciter to idolitarv… he was liable to death… without warning”, bladzijde 88b. De Talmoed Thora leert ook dat seks met minderjarige jongens goed gekeurd is, “Pederasty with a child below nine years of age is not deemed as pederasty with a child above that”, bladzijde 54b, en dat een volwassene een meisje van drie jaar oud mag trouwen nadat hij de geslachtsdaad haar had aangedaan, “A maiden aged three years and a day may be acquired in marriage by coition bladzijde 55b en zo kan men wel door gaan. Dit is niet de Thora die Jezus gebruikte, dit zijn de geschriften van de rabbi’s en Farizeeën die Koning Jezus zo woedend maakte en die nog steeds in gebruik zijn in elke synagoge ter wereld. Dat de ‘flauwekul Joden’ zoiets wensen te volgen is hun zaak maar het is belachelijk om te beweren dat Jezus iets met dat geloof stelsel te maken zou hebben door hem een Jood te noemen. Het is misselijk en walgelijk om te beweren, zoals de deskundigen dat doen van de Van Dale, dat de Talmoed in enige wijze een aanvulling is van het O.T.. Nergens maar dan ook nergens in het O.T. b.v. zal je een uitspraak vinden dat men seks mag hebben met een kind zoals het word goed gepraat in vele aanhalingen in de Talmoed. Het O.T. en N.T. geven de doodstraf voor kinderaanranders in tegenstelling tot de Talmoed. Ook klaarblijkelijk kunnen deze hoog betaalde deskundigen niet een verschil geven tussen Jood en Israëliet want de Israëlieten volgen de Talmoed helemaal niet, maar dat doen de Joden wel. Men moet zich dus afvragen of deze deskundigen A) sufferds, of B) bedriegers, of C) hoeren zijn. Er is geen andere mogelijke keuzen. Aangezien dat vrijwel alle overheidsdeskundigen geen verschil geven tussen Joden, Judea en Israëlieten, of deze punten verduisteren zodat wij een verkeerd beeld krijgen, dan geloof ik dat ze, of B of C zijn.
Dat brengt ons dan weer tot de overheids bewering dat koning Jezus een Jood is. Nergens staat het in de Bijbel dat hij een Jood was. De vertalingen zeggen, Koning der Joden, maar zo staat het niet in de oorspronkelijke geschriften. Daar in staat, als men het beter vertaalt, dat hij “koning der Judeeërs” is. En dat is nogal een verschil.
Daar komt nog bij dat de Bijbel verklaart dat deze uitdrukking, Koning der Judeeërs, zijn beschuldiging was zodat hij ter dood kon worden gebracht, want de koning van Judea was Herodes onder toezicht van de Romeinse overheid. De rabbi’s die Jezus uit de weg wilden, wisten dat de doodstraf bestond voor diegenen die het gezag van Rome bedreigden. Dus in die zin was dat een valse beschuldiging. Maar er is meer. Jezus was van het geslacht van koning David. David was van de Juda stam, dus alzo ook Jezus. Jezus was dus een ras Chaldeeër, een ras Kelt, een ras, Israëliet, een ras Judaenaar, maar niet een Jood, zoals we die nu kennen als Talmoedisten. De uitdrukking, ‘Koning der Judeërs’ verwees terecht dus naar zijn afkomst van de Keltisch Hebreeuws Koninklijk huis dat een rechte geslachtslijn had door de stam van Juda en ’t heeft dus geen malle moer te maken met diegenen die zich nu als Jood verklaren. Jezus is niet de koning van het Talmoedische Jodendom, toen niet, nu ook niet, en dan ook nooit. Nog meer.. als Jezus van de adellijke stand waarvan David afkomt, en als deze gezinstak zich aan Gods wetten hield (waaronder b.v. rassen vermenging verboden was, en de Bijbel zegt dat Jezus Gods wetten niet kon breken); dan houd dit in dat zijn uiterlijk overeen kwam met dat van zijn voorouders, met name, David. Welnu, David was roodachtig en blond achtig.
De overheidsinstellingen en hun deskundigen (de A, B of C soort dus) willen ons wijs maken dat wij geen inbeelding kunnen hebben van het uiterlijk van Jezus. Maar ik heb zo even aangetoond dat het wel degelijk te doen is. Maar wacht eventjes, de Romeinen waren echte bureaucraten en schreven alles op, zelfs ook wat voltooide in gerechtshoven. Een uittreksel van de rechtspraken en brieven over Jezus bestaan nog, ze waren gevonden in Turkije en zijn nu bewaard in de regeringsbibliotheek van Washington in de VSA. In een brief van Pilatus aan Tiberius Caesar lezen we dit over Jezus, “Zijn goud gekleurde haar gaf een heilig uiterlijk of dit door Publius Lentrelus, “Er woont in deze tijd in Judea een man met een uitzonderlijke goedheid wiens naam is Jezus de Christus… Hij wekt de doden op uit hun graf en heelde allerlei kwalen met zijn woorden of aanraking. Hij is een grote man, welgevormd.. zijn haar… bestaat uit lokken.. berustend tot aan zijn schouders, gescheiden in het midden in de stijl van de Nazarieten, Zijn voorhoofd is hoog… zijn wangen roodachtig..zijn ogen helder blauw. Goed, men kan deze brieven van de hand vagen, maar het is dan wel toevallig dat de beschrijving van Jezus (in deze brieven) dezelfde etnische uiterlijk geven als de Bijbel aan zijn voorvader David geeft.
Joodse schrijver en geschiedkundige Alfred M. Lilienthal schreef dit, “Hier is een tegenstrijd, een tegenstrijd, een uiterst vernuftige tegenstrijd; een volkskundig feit, waarschijnlijk heeft het merendeel van Christenen meer Hebreeuws-Israëlitische bloed in hun aderen dan hun Joodse buren.” (uittreksel van het boek, ‘What Price Israel, Chicago Heny Regnery Company)
Als dit waar is dan houd het in dat de Engelsen, leren, Nederlanders (Hollanders, Vlamingen, Afrikaners), Duitsers, Oostenrijkers, Zwitsers, Scandinaviërs, Baltische bewoners en Russen verkeerd herkend waren voor zo lang en dat geld dus ook voor het verkeerd herkennen van die mensen die zich nu Joden noemen. Dit houdt ook in dat de hoofdspellers van de Bijbel nu te vinden zijn in het noord Europese volk en hun overzeese nederzettingen. Maar laten we het niet daar bij houden, laten we daar dieper op ingaan.
Het Joodse (dus flauwekul Joods) Jaarboek voor 1980 in het eerste hoofdstuk. genoemd, “Herkennings Ramp”, (Identiteits crisis) begint met deze toegeving, “Strikt genomen, is het verkeerd om de naam Jood toe te passen aan een Oud-Israëliet, en het is ook verkeert om een huidige Jood een Israëliet of Hebreeër te noemen”, door Richard Siegel (flauwekul Jood) en Carl Rheins, New York, Bantam Books.
In de 1978 Zomer uitgave van de “United Israel Bulletin” (uitgave XXXXV, 507 Fifth Avenue, New York) geeft het blad het volgende toe, in tegenstelling tot alles wat de kerken zeggen over de (flauwekul) Joden, “Om een goed begrip te krijgen van de grondslag van waar het om gaat… is het nodig dat we een belangrijk misverstand ophelderen waar zo veel in onze maatschappij aan vast hangt… wat nou de echte betekenis is van de uitdrukkingen ‘Hebreeuw’, ‘Israël’, en ‘Jood’. Abraham was geen. Jood! Laat deze uitspraak U geen schok geven. Volkskundig en geschiedkundig gezien, was hij geen Jood. Evenmin Jozua en Jozef’. Men moet goed onthouden dat dit blad een (flauwekul) Joods tijdschrift is, uitgegeven voor hun Joodse leden. Onze overheidsdeskundigen zouden daar veel van kunnen leren.
Het Jodendom zoals het nu bestaat komt niet overeen met wat wij worden wijsgemaakt door de overheids instellingen. Het is gewoon weg een flauwekul of geloofs sekte. Daardoor zien wij zwarte Joden zoals Sammy Davis Junior en Woopie Goldberg en blanke Joden zoals Goldie Hawn en Steven Spielberg. Maar verreweg de twee grootste volks groepen die het merendeel uitmaken van deze geloofssekte, zijn de Ashkenazim en de Sefardische Joden. Bijna 90% van de Joodse sekte bestaat uit de ‘Askenazische Joden’, deze is de grootste van de twee hoofd groepen We zullen deze groep dus eerst onder de loep nemen.
De zogenaamde Oost-Europese Joden noemen zich de Ashkenazim. Verdedigers van de “uitverkoren” houding voor deze stam beweren dat Ashkenazim een Bijbels woord voor Duits is. Maar nergens wordt dit in de Bijbel beweerd. Toen ik een verdediger van dit standpunt uitdaagde om mij aan te tonen waar dat nou staat, kreeg ik geen antwoord. Misschien bestaat er een sprookje daar over in de Talmoed of de bijbehorende Kabbala, maar dat zullen de ‘verdedigers’ ons niet verklappen. Welnu, Ashkenazim betekent zeer zeker NIET, ‘Duits.’
De Engelse Chambers Twentieth Cenfury Dictionary is vele malen beter dan de Van Dale, (het is jammer dat wij geen Nederlands woordenboek bezitten welke woorden uitpluist op dezelfde wijze als Chambers). Chambers toont dit aan,”Ashkenazim, de Poolse en Duitse Joden, te onderscheiden van de Sefardische, Portugese en Spaanse Joden. (Heb. Ashkenaz, de naam van een noordelijke volk in Genesis. X, in Arabië, door latere Joden herkend in Duitsland” Bedank Chambers!
Dus, de Poolsé en Duitse Joden vinden hun herkomst in Arabië van een volk in Genesis 10, genoemd, na Ashkenaz. Goed, wie is deze Ashkenaz? Wij kunnen over dit volk lezen in Genesis 10:3, 1 Kronieken 1:6 en Jeremia 51:27. In Genesis en 1 Kronieken zien wij dat Ashkenaz de kleinzoon van Jafeth is (Jafeth – Gomer – Ashkenaz). Jafeth was de broeder van Sem. De nakomelingen van Sem zijn dus Semieten. De nakomelingen van Jafeth zijn Jafethieten. Dat is nogal simpel niet waar? Dat houdt dan wel in dat de Jafethieten NIET Semieten zijn. Aangezien dat de nakomelingen van Ashkenaz, Jafethieten zijn dan kunnen ze nooit Semieten wezen. Dit houdt dus in dat in een klap, 90% van al die mensen die zich nu Joods noemen, Jafethieten zijn NIET Semieten. Ze zijn dus niet Semitisch! Daarvoor is het belachelijk om iemand als antisemitisch te beschuldigen als die iets tegen deze volks groep heeft. Hij is dan hooguit, anti-Jafethisch! Deze volksgroep is dus ook niet Israëlitisch. Toch is de inzet van de Zionisten beweging voornamelijk hun doen. Misschien heeft dit veel te maken met waarom de Arabieren de Zionistische beweging niet erkennen als de echte erfgename van Palestina.
Wat kunnen wij dan achterhalen van de op één na de grootste Joodse volksgroep, de Sefardische volk? Chambers vertelt ons alleen dat deze groep niet dezelfde is als de Ashkenazim en dat ze uit Portugal en Spanje komen, maar goed, dat wisten we al, dus dat is lekker bij de hand. De Van Dale zegt nog minder. James Strong (concordantie) echter geeft ons het inzicht dat het raadsel oplost. Er zijn mensen die zeggen dat de Sefardische de “echte Joden” zijn. Waar dat dan ook op moet berusten gaat mij te boven want het is duidelijk dat mensen die zoiets beweren geen besef hebben van wat ze zeggen. Alhoewel, ik geloof dat ze tot zo’n beslissing zijn gekomen door het feit dat deze groep Spanje bereikte door noord Afrika vanuit het Midden Oosten. Op zichzelf, echter bewijst dat maar weinig. Ik geef toe dat ze uit het Midden Oosten kwamen en dat is belangrijk maar dat is geen bewijs dat ze van Juda afkomstig zijn. Dankzij het werk van deskundigen zoals James Strong. kunnen wij nauwkeurig achterhalen waar het woord Sefardim vandaan komt.
De Sefardim woonde wel zeker in het oude land van Judea maar zoals we zullen zien, dat houd niet in dat ze van Juda’s stam waren. In dezelfde wijze dat wij Indonesiërs in Nederland hebben, die zelfs ook kinderen hebben die hier geboren zijn, maar als we eerlijk zijn moeten wij toegeven dat ze niet inheems zijn, ze zijn niet Saksisch. Eveneens was het zo met de Sefardim die toen in Judea woonden, maar ze waren niet inheems tot het gebied. Ze waren “lands Judeërs”, maar niet “etnische Judeërs”. Gewoon omdat een hond in een paardenstal is geboren houd dat niet in dat het een paard is. Net als sommige engerds ons willen wijs maken dat Ashkenaz, Hebreeuws is voor Duitsland, willen de bedriegers ons het smoesje aansmeren dat Sefardim, Hebreeuws voor Spanje is. Dat is uiterst bedrog en er deugt daar niks van. Het is wel zo dat men kwam te denken aan Spaanse Joden met de uitdrukking, Sefardim, maar dat is zo alleen maar omdat zo veel van deze volksgroep daar woonden.
Het kernwoord van Sefardim is Sefar van het Hebreeuws ‘Sephar’ ook ‘Cephar’ waar wij het woord ‘Cijfer’ voor ‘Getal’ van ontlenen. De oer betekenis is, ‘krabbellen’ ook ‘krassen maken’ dat het schrijven inhoud. In het begin meer met getallen, want vroeger waren letters tevens ook getallen. maar later werd dat meer een zaak van boekhouden en dan nog later, schrijven, en dus boeken schrijven. Zo kreeg het ook een andere betekenis, ‘leren. Een deel van Assyrië werd “het land van de Cijferaars” genoemd, oftewel, in hun taal, ’Sepharard’. In de Nederlandse vertaling is dat Sefarad. Obadja:20.
Het volk van Sefarad was Assyrisch en stond bekent voor hun schiftkunde. Om die reden was de naam van dit volk, de ‘Sefarvaim’. In 2 Koningen 17:24 wordt het duidelijk gemaakt dat ze een Assyrisch volk waren. Deze groep was een van de velen die de Assyrische overheid het land van Judea mee had herbevolkt, nadat ze het land hadden ontruimd door de echte Israëlieten te verdrijven. Het is opmerkelijk dat in de tijd van Jezus en zijn leerlingen, dat hij altijd de Farizeeën en Schriftgeleerden betwiste, zoals in Mattheus 15. De schriftgeleerden (Cijferaars), de nakomelingen van deze volksgroep, zijn blijkbaar nog steeds bezig met het in de war smijten van feiten, Een goed voorbeeld van verstrooiing vinden we op de website van de voorzitter. (zichzelf een der Sefardim) van de Geschiedenis afdeling van Spaans Sefardische studies op de Universiteit van Denver, Hij geeft toe dat het woord ‘Sefardim’ afkomstig is van Sefarad zoals men dat vind in Obadja:20. Maar hij geeft niet al de andere aanhalingspunten aan die zo van belang zijn. Hij is heel voorzichtig en hoopt dat niemand dieper delft. Goed, zegt hij bij wijze van spreken. wij de Sefardim komen uit Sefarad en Obadja toont aan dat wij Jeruzalem-ieten zijn die daar, door de ballingschap terecht zijn gekomen.” Als hij Pinocchio was, dan was zijn neus nu al 20 meter lang! Het boek van Obadja gaat over een voorspelling die hoofdzakelijk gaat over het straffen en desnoods terechtstellen van die volkeren die vijandig zijn tegenover de echte Israëlieten. In vers 20 van het boek vinden wij de naam Sefarad. De snuggere voorzitter van de geschiedenis afdeling verklaart dat het hier gaat over ballingschap-Israëlieten in het land van Sefarad. Toch is dat niet het geval. Uitspraak 20 gaat over de nakomelingen van de echte Israëlieten die op een dag vrij zullen komen van de onderdrukking die wordt uitgevoerd door de Kanaänieten en de vrijstelling der nakomelingen van de verbannen Israëlieten uit Jeruzalem die onder Sefardische drang zitten. Het is een voorspelling die vergelijkbaar is met de voorspelling van de val van Babylon in Openbaring. Dus het Jeruzalem in Obadja is het Nieuwe Jeruzalem van Openbaring en niet de bloederige (oude) stad zelf. Het is hier echter een herkenningsteken voor de volgeling van Jezus (die later Christenen en Nieuw Jeruzalem werden genoemd) die nog steeds belasterd worden door de valse leerstellingen van de nakomelingen van Sefarad.
Het is noodzakelijk om deze geloofszaken aan te pakken want de Sefardische hoogleraar in Denver zoekt de verduistering daarvan zodat hij zijn stam kan goed praten. Hij begint niet eens uit te leggen wat de bevolkingsnaam mag wezen van de mensen die in Sefarad wonen. Vanzelf sprekend zijn ze de Sefardim die dat naam kan dus nooit aan de Israëlieten worden toegepast die daar terechtkwamen. Want als dat het geval was, dan waarom noemden de Israëlieten van de Babylonische ballingschap en diegenen van de Assyrische ballingschap zichzelf niet Babyloniërs en Assyriërs? Misschien heten de Sefardische Joden de Sefardim omdat ze werkelijk de Sefardim zijn? Het verduisteren van waarheid is een lastering, deze Sefardim hoogleraar is daar levend bewijs van. Inderdaad, ik heb aardig wat internet sites over de Sefardim opgezocht welke door hen samen gesteld zijn en geen enkele had wat goeds te zeggen over Christenen. Dat is een lastering van ‘mijn volk’.
Men kan meer lezen over de Sefarvaim, (ook wel Sefardaim genoemd) in 2 Koningen 17:31, 18:34, 19:13, Jesaja 36:19 en 37:13. Het onderdeel van deze volksgroep dat in Judea woonde werd dus, ‘aardrijkskundig Judeeërs. Ze hadden dus Judea als landstitel, maar het was geen etnische benaming. Met andere woorden, ze waren NIET één der stammen van Israël. Dit betekent een belangrijke feit, namelijk deze, bijna iedereen die zich Jood noemt, geen Israëliet is
Dat is vrijwel onvoorstelbaar want alle overheids instellingen zeggen van wel, maar goed, het waren alle overheids instellingen die ééns mensen veroordeelde die zeiden dat de wereld niet plat was.
Het is in trek voor vele Joden om zichzelf uit te maken als Israëlieten en het werkt voorlopig in hun voordeel want ze worden gezegend door al die kerklui met hun inzamelingen en ijverige daadwerksgroepen. En als dat nu allemaal niet verwarrend genoeg is, dat zijn er diegenen die zich jood noemen en beweren dat ze ongelovig zijn. Aangezien, dat het Joods wezen afhankelijk is van het geloven in het Joodse geloof, dus een Talmoedist zijn, waarom dan blijven de ongelovige zich nog Joden noemen? Het antwoord is simpel, de twee hoofd groepen verwarren geloof met ras. Daarom geven de Joden van tijd tot tijd in hun eigen uitgaven, verklarende bewijsstukken dat het Joods zijn een geloofs zaak is, ook al zijn 90% van de aanhangers Ashkenazim en 8% Sefardim en de rest ‘van alles en nog wat.’ Hoe het ook mag wezen, wat kan het mij schelen of ze zichzelf gelovig of niet gelovig beschouwen, het gaat er echter hier om, zijn ze of zijn ze niet… Israëliet…
Onze ECHTE koning, president of staats minister, zijne Majesteit, Koning Jezus, echter had dit te zeggen over diegenen die zich Jood noemen ‘niet dat de kerken en de rest van de overheid zich daar een klap van aantrekken), “…en de lasteren dergenen, die zeggen dat ze Joden zijn, en ze zijn het niet, maar zijn een synagoge des satans.” Openbaring 2:9. Hij heeft het over mensen die beweren dat ze uitverkoren zijn van wegen een titel, een benaming die iets te maken heeft met de zogenaamde “leider stam”, Juda. Welnu, welke mensen uit de gehele wereld maken deze aanspraak? Ra ra… uh, de Eskimo’s? De Hottentotten? De Nieuw Zeelanders misschien? Ha, ik heb het, ik heb het De Joden noemen zich… uh,… Joden. En wat zei de Koning van mensen die aanspraak maken op de benoeming Joden? Ze zijn het niet… m.a.w., ze zijn NIET van Juda, laat staan van het ECHTE etnische Israël, en dat houd tevens ook in dat ze niet eens Semitisch zijn. Heeft U nu misschien het gevoel dat U in de maling word genomen door de overheids deskundigen? Is het mogelijk dat de huidige Schrift-geleerden dezelfde rotte streken uit halen in de huidige kerken nu, zoals ze 2000 jaar geleden dat deden?
Er is geen nieuws onder de zon…
Kijk, het is best mogelijk dat sommige Joden werkelijk geloven dat ze Israëlieten zijn maar het feit staat als een paal boven water, ze zijn het gewoon niet! Zelfs hun eigen uitgevers geven dit toe. Ik ben niet hatelijk of gemeen, ik zeg alleen wat waar is.
Mattheus 21:43 is een uitspraak waarvan vele kerken beweren dat God z’n zegen en beloftes verschoven heeft van de Joden naar de kerk, maar dat is helemaal niet zo. Op den eerste plaats, staat daar nergens geschreven dat de beloften en zegeningen de Joden toe behoorden, om te beginnen. Dat lezen de kerken er gewoon in. Ten tweede, er staat ook niet in dat de beloften en zegeningen aan de Kerk worden gegeven maar aan een volk, een ras Ten derde, het spreekt hier niet zo zeer over zegeningen maar over gezag. En tenslotte, de mensen van wie het gezag zal worden ontrukt waren de kerkleiders uit die tijd en is dus een waarschuwing voor kerkleiders vandaag… bedonder uw volk niet! De kerkleiders toen als nu behouden de waarheden van de Heilige Schrift van het volk, maar daardoor hebben ze geen recht op gezag over het volk. Zo zien we nu dat net als toen, dat het volk de overheids kerken op grote schaal verlaten. Christendom sterft niet uit, de kerken sterven uit. Het volk maakt zonder dat ze het zelf beseft, zich gereed voor een Christendom vrijgemaakt van overheids, hedendaagse Farizeeën.
