Pastor Sheldon Emry was een man die zowel bewonderd als gehaat werd.
Als een leider in de strijd voor de waarheid, zorgde hij ervoor dat mensen voor zichzelf gingen denken door vragen op te werpen die om een antwoord vroegen; vragen die mensen vaak negeerden of over het hoofd zagen. In zijn preken beantwoordde hij die vragen op een unieke manier, gebruik makend van logica en gezond verstand. Hij had de vooruitziende blik en de moed om te handelen naar de waarheden die hij had ontdekt in het aangezicht van blinde overheersende traditie. Hij ging veel verder dan wat de meeste predikanten van zijn tijd durfden te doen. Als gevolg daarvan inspireerde hij een nieuwe generatie van patriot christelijke pastors om in dezelfde geest van zijn bediening door te gaan, om de strijd voor de waarheid te strijden.
In 1967 begon Pastor Emry zijn christelijke bediening met een focus op een zeer belangrijke onderdrukte geschiedenis – de ware identiteit van Gods uitverkoren volk: de Angelsaksische, Keltische en verwante volken (de christelijke naties). Hij beperkte zijn zoektocht naar de waarheid echter niet tot dit gebied alleen.
Pastor Emry behandelde ook andere moeilijke onderwerpen: zoals economie, de “onsterfelijke ziel”, de “opname”, gezondheid en voeding, de “bovennatuurlijke Satan”, en de huidige gebeurtenissen, geïnterpreteerd in het licht van de Bijbel. In alle gevallen had hij een talent voor het presenteren van de andere kant van de zaak, die verborgen of onderdrukt was gebleven. Zelfs in de laatste jaren van zijn bediening, ontdekte en onthulde hij in zijn nieuwsbrief verschillende oplichtingspraktijken en zwendel gericht tegen de Patriot Christelijke beweging.
In april 1978, na verscheidene maanden van zorgvuldige studie, hield Pastor Emry zijn acht opgenomen preken waarin hij de ware betekenis onthulde van de woorden “duivel” en “Satan,” zoals gebruikt in de Schrift. Hij zei later dat hij op het moment dat hij besloot zich over dit onderwerp uit te spreken, niet zeker was hoe zijn publiek deze schijnbaar nieuwe en radicale informatie zou ontvangen. Echter, bijna de gehele plaatselijke gemeente, evenals de meeste mensen op zijn bandbediening, konden onmiddellijk de waarheid zien in wat hij zei.
En toch, in sommige kringen van de Patriot Christelijke beweging, ontploften de acht preken van dominee Emry als een bom! Er waren er die de “geen bovennatuurlijke Satan” verklaring gewoon niet wilden accepteren, zelfs niet in het aangezicht van de feiten. Pastoor Emry’s meest luidruchtige tegenstanders van deze Geef de Duivel zijn verdiende loon preken, waren meestal gelovigen in die doctrine die bekend staat als “Seedline”.
“Seedliners’ promoten een vorm van ‘Identiteit’ die voornamelijk is gebaseerd op het idee dat een ‘bovennatuurlijke Satan’ seksuele relaties had met Eva in de Hof van Eden, Kaïn voortbracht en van daaruit het ‘Joodse ras’. Als bewezen zou worden dat er werkelijk geen “bovennatuurlijke Satan” bestond, dan zou het grootste deel van de “zaadlijn”-theologie in duigen vallen. Zij zouden gedwongen worden het geloof in hun tweede god (“Satan”) op te geven; en zij zouden een meer realistische benadering van het Joodse probleem moeten kiezen. De meesten waren echter niet bereid dit te doen.
Sommige “Seedliners” suggereerden dat, omdat dominee Emry zulke “godslastering” had geuit, hij ook een afstammeling moest zijn van “Satans zaad”, of met andere woorden, een Jood die heimelijk de Patriot Christelijke beweging was binnengedrongen. Deze absurditeit leidde tot een nog gewaagdere bewering dat dominee Emry in werkelijkheid misschien wel “de antichrist” zelf was. Weer anderen meenden dat er een besmettelijke uitbraak van “demonenbezetenheid” zou zijn in dominee Emry’s kerk.
Maar ondanks het bizarre bijgeloof en de geruchten, bleef dominee Emry zich uitspreken in preken, zijn nieuwsbrief en door het promoten van boeken over het onderwerp. Hij realiseerde zich de verstrekkende en ernstige implicaties die de “Bovennatuurlijke Satan” doctrine had op het Christendom. Het promootte een andere god, waardoor meer heidense doctrines in zijn schaduw gingen groeien. Geef de duivel wat hem toekomt bleek één van de meest opwekkende en populaire preken te zijn van Pastor Emry’s hele bediening.
Een ander onderwerp dat hij behandelde en dat veel furore maakte onder christenen was zijn anti-establishment visie op geld, waarover hij schreef in zijn bestseller, “Miljarden voor de Bankiers brengen Schulden voor het Volk”.
Pastor Emry hield zijn serie van acht preken over de fictieve “Duivel” niet met de bedoeling om controverse op te wekken of om verdeeldheid te zaaien in een zogenaamd “verenigde” Patriotten Christelijke beweging, zoals sommigen beschuldigden. Zoals hij in zijn preek stelt, was de verdeeldheid er altijd al geweest, gecamoufleerd tegen een achtergrond van diepgewortelde religieuze traditie. De situatie vereiste eenvoudigweg een onafhankelijk inzicht om de valse traditie te ontmaskeren voor wat zij was, door haar te plaatsen naast wat de Bijbel werkelijk zei.
Hoewel zijn bewering “nieuw terrein” leek voor zijn tijdgenoten, was dominee Emry niet de eerste in de geschiedenis die het frauduleuze geloof in een “bovennatuurlijke Satan” ontmaskerde. In 1651 publiceerde de Engelse filosoof Thomas Hobbes het klassieke boek Leviathan, een verhandeling over Christendom en Regering, waarin hij aantoonde hoe de “bovennatuurlijke Satan” en “bovennatuurlijke demonen” doctrines werden gepromoot door hogepriesters om het gewone volk te manipuleren en te controleren, door angst voor het onbekende.
Andere filosofen uit de 17e en 18e eeuw veroordeelden deze vorm van controle over het volk als “Priestcraft”; en in zijn preek erkende dominee Emry dat het vandaag de dag nog steeds wordt uitgeoefend op nietsvermoedende mensen.
Ongeveer 100 jaar geleden publiceerde een groep christenen in Amerika, bekend als de Christadelphians, een boekje uit, getiteld: “De Bijbel, Duivel en Satan gedefinieerd.” Ook zij doorzagen het bedrog dat door eeuwen van gevestigde traditie op het publiek werd uitgeoefend.
U kunt dus zien dat, hoewel de “geen bovennatuurlijke Satan” doctrine nieuw mag lijken voor een moderne generatie, het in feite een herontdekte waarheid is die eeuwenlang verborgen was voor hen die verstrikt waren door de gedachtenbeheersing van de moderne “priesters van Babylon”.
De tegenstanders van de “bovennatuurlijke Satan” doctrine waren klein in aantal vergeleken met de voorstanders van de doctrine. Dit is niet verwonderlijk, aangezien het sinds lang het beleid van de gevestigde religie is om het christendom te vermengen met heidense religies, waaronder een “bovennatuurlijke Satan” doctrine; om de kerken aantrekkelijker te maken voor niet-christenen, en hen zo naar de kerken te trekken. Maar omdat de voorstanders van een “bovennatuurlijke Satan” in de meerderheid waren, werd het tegenovergestelde standpunt zelden gehoord. Het wordt door de meerderheid van de mensen nog steeds als ketterij beschouwd.
Het is een bekend gezegde dat als je maar één kant van een argument hoort, keer op keer, je uiteindelijk zult geloven dat die kant de waarheid is, zelfs als het een onwaarheid en een misleiding is. De overgrote meerderheid van de Christenen bevond zich al in deze situatie met betrekking tot de “bovennatuurlijke Satan” doctrine, toen Pastor Emry het lef had om God alle eer te geven door de taboe kant van het argument te presenteren. Dit is de reden waarom zoveel mensen, die sinds hun kindertijd uit alle hoeken van de samenleving alleen de pro-“bovennatuurlijke Satan” propaganda hebben gehoord, het uiterst moeilijk vinden om de afgoderij die hen zo na aan het hart ligt, los te laten.
In latere jaren was dominee Emry onder de indruk van het belang van het produceren van meer gedrukte literatuur om te helpen onderdrukte waarheden bekend te maken. Een deel van zijn plan was om de transcripties van zijn preken te publiceren. Kort voor zijn dood in juni 1985, gaf dominee Emry een medewerker de opdracht om te beginnen met het transcriberen van de beste van zijn opgenomen preken, en, niet verrassend, “Geef de duivel wat hem toekomt” stond bovenaan de lijst als een van de meest gevraagde preken.
Dit boek is het complete transcript van deze acht harde preken die hij de titel gaf: “Geef de duivel zijn verdiende loon.”
Sinds de dood van Pastor Emry, blijven veel mensen in het Christendom een verkapte afgoderij beoefenen door in een andere god te geloven, die alleen in hun gedachten bestaat. Die god is de mythologische “Satan” van de kerken. De noodzaak voor Godvrezende (niet Satan-vrezende) Christenen om zich uit te spreken tegen deze afgoderij is duidelijk. Daarom is “Geef de duivel zijn verdiende loon” vandaag de dag nog net zo actueel en effectief als op die acht zondagochtenden in 1978, toen pastor Emry ze voor het eerst gaf.
Sommigen van hen die ooit Pastor Emry’s kerk bezochten en deel uitmaakten van zijn oorspronkelijke personeel, zien nog steeds duidelijk het belang in van het publiceren van deze klassieke preken en het breed uitdragen ervan onder christenen, overal. We weten dat Pastor Emry hetzelfde zou hebben gedaan als hij nog in leven was geweest.