De vergeten blanke stam, de Kalashe, spreken tot op de dag van vandaag een Indo-Europese taal. Enkele Kalashe woorden: Lutch-Light, dada-dad, tchatshade, uk-water (als in `Ach in oude Duitse stad Salz-ach-zout water), Mai-my, Arman Shah-almachtige heerser als in Sjah van Iran, Zar als in Nebukadnez-zar, Cae-sar, Kay-ser, Kie-ser of in het Hebreeuws ‘Sar’ , Aram Mosvlees van een dierlijk offer (`Mos’ als in Sanskriet `Masa’, Slavisch `Mes o,’ Russisch- `Maso; en Engels- “Meat”.
Gevestigde geleerden verzetten zich tegen beweringen dat het Indo-Europees verbonden is met de Semitische taal (hoewel het tij misschien aan het keren is). Een taalprofessor/historicus aan de Universiteit van Queensland gaf enkele onthullende bekentenissen: “Ik geloof dat de toepassing van de term ‘Semitisch’ op Arabisch, Hebreeuws, Aramees, Akkadisch en de Ethiopische talen in wezen een modern giswerk is,” schreef hij. Dat ‘gissen’ verklaart voor een groot deel waarom de gevestigde orde iedereen die Jood is ‘Semitisch’ noemt, terwijl de meesten van hen dat niet zijn. De gevestigde orde geeft de voorkeur aan gissen om de Joden niet van streek te maken. De professor schrijft vervolgens: “Er blijkt heel wat vrij goed materiaal te zijn dat Semitisch met Indo-Europees in verband brengt, maar een moeilijkheid daarbij is dat het twee uiteenlopende theorieën van klankequivalenties ondersteunt, namelijk de zogenaamde nadrukkelijke ‘IC’ (ook g geschreven) en `T’ (en P?) van het Semitisch (die) kunnen overeenkomen ofwel 1. met K., T, R.. 2.met G, ID, 3. Aangezien mijn proefschrift de uiteindelijke gelijkwaardigheid van deze twee reeksen in het Indo-Europees wilde aantonen, is het misschien niet zo’n zwaar bezwaar.” Wat een prachtige bekentenis! Identiteitschristenen hebben jarenlang gewezen op de overeenkomsten tussen Saksische en Hebreeuwse woorden. Gevestigde geleerden negeerden deze details en zochten in plaats daarvan naar bezwaren in geluidsgelijkenissen in de hoop onze beweringen te staken; nu zijn er geen bezwaren meer! Deze professor die ooit bezwaar maakte tegen het verband tussen Indo-Europese en Semitische tongen lijkt nu in staat om vroegere problemen te overwinnen. Alle lof aan God, zeg ik.
